Sa gitna ng malawak at tensyonadong karagatan ng West Philippine Sea, hindi lamang isda ang kanilang hinuhuli. Sa bawat paglayag, sa bawat harapin sa alon at hamon, ang mga mangingisdang Pilipino ay nagpapamalas ng isang kakaibang uri ng kabayanihan – isang tapang na hindi laging nababalita ngunit lubhang makahulugan sa pagpapanatili ng ating presensya at karapatan sa ating sariling teritoryo.
Sila ang mga tunay na tagapagbantay ng ating karagatan. Sa kanilang tradisyunal na bangka, araw-araw silang naglalayag patungo sa mga pangingisdaan na kanilang pinagmulan sa loob ng maraming henerasyon. Hindi sila armado ng mga baril o barkong pandigma, ngunit ang kanilang presensya mismo ay isang matatag na pahayag ng ating soberanya. Sa kabila ng panganib na dulot ng mas malalaking pwersa at agresibong aksyon, patuloy silang nanghuhuli ng isda upang itaguyod ang kanilang pamilya at magbigay ng pagkain sa ating bansa.
Ang kanilang kabayanihan ay nakikita sa kanilang katatagan. Sa harap ng pananakot, pangha-harass, at maging ng aktuwal na pag-atake, hindi sila basta-basta umaatras. Ang kanilang pagmamahal sa kanilang kabuhayan at ang kanilang matibay na paniniwala na sila ay nangingisda sa sarili nilang karagatan ang nagtutulak sa kanila na bumalik muli sa laot. Ang kanilang determinasyon na ipagpatuloy ang kanilang pamumuhay sa kabila ng panganib ay isang tahimik ngunit malakas na anyo ng paglaban.
Ang kanilang kabayanihan ay nasasalamin din sa kanilang pagkakaisa. Madalas silang nagtutulungan sa isa’t isa, nagbabahaginan ng impormasyon tungkol sa mga panganib at presensya ng mga banyagang barko. Ang kanilang kolektibong lakas ay nagbibigay sa kanila ng mas matibay na paninindigan sa harap ng mga hamon. Ang kanilang pagtutulungan ay nagpapakita ng diwa ng bayanihan na patuloy na buhay sa ating mga komunidad.
Higit pa rito, ang kanilang kaalaman sa karagatan at sa mga tradisyunal na ruta ng pangingisda ay mahalagang impormasyon na maaaring magamit ng ating pamahalaan at mga ahensya sa pagbabantay ng ating teritoryo. Sila ang mga mata at tainga natin sa West Philippine Sea, nagbibigay ng mahalagang kaalaman tungkol sa mga aktibidad sa lugar na hindi maaaring makita mula sa malayo.
Hindi dapat balewalain ang kanilang sakripisyo. Ang kanilang pamumuhay ay puno ng panganib at kawalan ng katiyakan. Malayo sila sa kanilang pamilya sa loob ng maraming araw, nahaharap sa masungit na panahon at sa banta ng panghihimasok. Sa kabila nito, patuloy silang nagtatrabaho nang buong husay, hindi lamang para sa kanilang sarili kundi para rin sa ekonomiya at seguridad ng ating bansa.
Ang kabayanihan ng mga mangingisda sa West Philippine Sea ay isang paalala na ang pagmamahal sa bayan ay hindi lamang limitado sa mga sundalo o politiko. Ito ay maaaring matagpuan sa bawat Pilipinong naninindigan para sa kanyang karapatan at patuloy na gumagawa ng kanyang bahagi upang protektahan ang ating bansa, kahit sa pinakasimpleng paraan.
Sa ating paggunita sa mga bayani ng ating bansa, nararapat lamang na bigyan natin ng pagkilala at suporta ang ating mga mangingisda sa West Philippine Sea. Sila ay hindi lamang mga tagahuli ng isda; sila ay mga simbolo ng katatagan, pagkakaisa, at walang pag-iimbot na pagmamahal sa inang bayan. Ang kanilang kabayanihan ay isang inspirasyon sa ating lahat na manindigan para sa kung ano ang atin at ipagtanggol ang ating karapatan bilang isang malayang bansa.
