Ang Papel ng Cybersecurity sa Labanan Kontra Karahasang Dulot ng Extremismo: Isang Gabay para sa Muslim na Komunidad ng Pilipinas
Sa makabagong mundo, kung saan mas malaki na ang papel ng teknolohiya sa ating pang-araw-araw na buhay, tumataas din ang panganib ng paggamit ng internet bilang kasangkapan ng mga grupong ekstremista. Ang cyber world ay hindi lamang ginagamit para sa komunikasyon at negosyo, kundi nagiging plataporma rin ng mga marahas na ideolohiya. Ang Muslim na komunidad ng Pilipinas ay isang mahalagang bahagi ng ating bansa, at tulad ng lahat, kailangang maprotektahan laban sa mga banta ng karahasang dulot ng ekstremismo, sa pamamagitan ng tamang kaalaman at paggamit ng cybersecurity.
Ano ang Extremismo sa Digital na Mundo?
Ang ekstremismo ay tumutukoy sa mga radikal na ideolohiya na madalas na humahantong sa karahasan, tulad ng terorismo. Ang mga grupong ekstremista ay ginagamit ang internet para sa tatlong pangunahing layunin:
Pagpapalaganap ng kanilang ideolohiya
– Ang mga ekstremista ay gumagamit ng social media, blogs, at forums upang ikalat ang kanilang mga marahas na paniniwala.
Pagre-recruit ng mga bagong miyembro
– Sa pamamagitan ng online communication, mas madaling mag-recruit ng mga indibidwal, lalo na ang mga kabataan na may access sa internet.
Pagsasagawa ng mga cyber attacks
– Gamit ang mga sophisticated na teknik sa hacking, sinusubukan ng ilang grupo na magdulot ng kaguluhan at takot sa pamamagitan ng pag-target ng kritikal na mga online na sistema.
Mga Epekto ng Extremismo sa Filipino Muslim Community
Sa Mindanao at iba pang bahagi ng Pilipinas, nararanasan ng ilang komunidad ang pinsalang dulot ng radikal na ideolohiya, lalo na sa mga lugar kung saan may presensya ng mga teroristang grupo tulad ng Abu Sayyaf at mga sangay ng Islamic State (ISIS). Sa nakaraang mga taon, ang mga online platforms ay ginagamit ng mga grupong ito upang makipag-ugnayan at mag-recruit ng mga bagong miyembro, lalo na ang mga kabataang Muslim.
Subalit mahalagang tandaan na ang tunay na Islam ay hindi sumasang-ayon sa anumang uri ng karahasan. Sa katunayan, ang mga Muslim na lider ay nananawagan ng kapayapaan at pagkakaisa. Kailangan lamang ng komunidad ng tamang edukasyon tungkol sa kung paano protektahan ang kanilang mga sarili laban sa maling interpretasyon ng relihiyon at sa mga cyber threats na maaaring magdulot ng marahas na ekstremismo.
Ano ang Magagawa ng Komunidad?
Edukasyon
– Ang bawat pamilya at institusyon ay dapat magturo ng tamang pag-iingat sa paggamit ng internet. Maging kritikal sa mga impormasyong nakikita online at iwasang maniwala sa mga extremist propaganda. Ang pagtuturo ng tamang kaalaman tungkol sa cybersecurity ay makakatulong upang hindi mabiktima ng mga cyber attacks o radicalization.
Pakikilahok sa Mga Programang Pangkomunidad
– Maraming lokal na programa ang naglalayon na labanan ang ekstremismo sa pamamagitan ng edukasyon, sports, at mga aktibidad na pangkabataan. Ang mga ganitong programa ay nagbibigay ng alternatibo sa kabataang Muslim upang hindi sila mahikayat ng mga ekstremistang grupo.
Pag-uulat ng Kahina-hinalang Aktibidad
– Kung may nakikitang mga tao o grupong nagsusulong ng radikal na ideolohiya online, mahalagang agad itong i-report sa mga kinauukulan. Sa pamamagitan ng tamang ugnayan sa mga awtoridad, mapipigilan ang posibleng panganib.
Ang laban kontra karahasang dulot ng ekstremismo ay hindi lamang laban ng gobyerno kundi ng bawat miyembro ng lipunan. Sa pamamagitan ng tamang paggamit ng cybersecurity at pakikilahok ng Muslim na komunidad, maaaring mapigilan ang paglaganap ng mga radikal na ideolohiya sa internet. Mahalaga ang papel ng bawat isa—mula sa mga magulang, guro, imam, at kabataan—upang siguruhing ang internet ay magiging ligtas na lugar para sa edukasyon at pag-unlad, at hindi plataporma ng karahasan.
Sa tamang kaalaman at pagkakaisa, mapapanatili nating ligtas ang ating komunidad laban sa mga banta ng marahas na ekstremismo.
Cybersecurity: Paano Mapapanatiling Ligtas ang Sarili at Komunidad sa Digital na Mundo
Sa modernong panahon, kung saan halos lahat ng aspeto ng ating buhay ay nakatali na sa teknolohiya, mahalaga para sa bawat Pilipino na maintindihan ang kahalagahan ng cybersecurity. Lahat ng ating ginagawa sa online world—mula sa simpleng pakikipag-chat sa social media hanggang sa mga transaksiyon sa bangko—ay may mga panganib kung hindi natin alam kung paano protektahan ang ating impormasyon.
Ano ang Cybersecurity?
Ang cybersecurity ay tumutukoy sa mga hakbang at teknolohiya na ginagamit upang maprotektahan ang mga sistema, network, at datos mula sa mga cyber attack o panghihimasok ng mga hacker. Sa Pilipinas, tumataas ang mga kaso ng cybercrime, lalo na habang mas maraming Pilipino ang gumagamit ng internet para sa trabaho, edukasyon, at mga serbisyong pangkalusugan
Mga Kaso ng Cybercrime sa Pilipinas
Ayon sa datos mula sa Philippine National Police Anti-Cybercrime Group (PNP-ACG), umabot sa mahigit 4,000 kaso ng cybercrime noong 2022 lamang. Kasama rito ang mga insidente ng phishing, identity theft, online fraud, at hacking ng mga personal na account. Ayon din sa Cybercrime Investigation and Coordinating Center (CICC), ang Pilipinas ay naging target ng mga organized cybercrime groups dahil sa patuloy na paglago ng digital economy ng bansa.
Mga Karaniwang Panganib sa Internet
Phishing
– Ito ay isang paraan ng panloloko kung saan gumagamit ng mga pekeng email o website upang nakawin ang sensitibong impormasyon tulad ng password o detalye ng bangko. Sa Pilipinas, marami nang mga biktima ang nawalan ng pera dahil sa mga phishing attacks na ito.
Malware at Ransomware
– Ang malware ay software na nilikha upang makapasok sa mga computer o mobile devices nang walang pahintulot. Ang ransomware naman ay isang uri ng malware na nagla-lock ng iyong device at hihingan ka ng ransom o kabayaran para ma-access muli ang iyong files.
Identity Theft
– Kapag ang iyong personal na impormasyon tulad ng pangalan, address, o numero ng bangko ay nagamit ng ibang tao, ito ay tinatawag na identity theft. Sa mga nagdaang taon, maraming Pilipino ang naging biktima nito, lalo na ang mga gumagamit ng online banking at e-wallet services
Mga Paraan Upang Maprotektahan ang Sarili
Gumamit ng Malakas na Password
– Ang simpleng paglikha ng password na may kombinasyon ng mga letra, numero, at simbolo ay malaking hakbang upang maiwasang mapasok ng mga hacker ang iyong account. Ugaliing magpalit ng password tuwing tatlong buwan at huwag gumamit ng parehong password sa lahat ng account.
Mag-enable ng Two-Factor Authentication (2FA)
– Ang 2FA ay isang karagdagang layer ng proteksyon na nangangailangan ng verification code mula sa ibang device bukod sa password. Maraming bangko at social media platforms ang nag-aalok ng ganitong klase ng seguridad.
Iwasang Magbukas ng Kahina-hinalang Link o Email
– Huwag agad mag-click sa mga email o link na hindi ka pamilyar. Kung ito ay mukhang galing sa isang kilalang bangko o kumpanya, tiyaking suriin muna ang sender at huwag maglagay ng sensitibong impormasyon.
Regular na Pag-update ng Software
– Ang mga software update ay madalas na naglalaman ng mga security patches na nagtatanggal ng mga vulnerability. Ugaliing i-update ang iyong operating system, antivirus, at mga mobile app upang mapanatiling ligtas ang iyong device.
Ano ang Ginagawa ng Pamahalaan?
Ang pamahalaan ng Pilipinas, sa pamamagitan ng Republic Act No. 10175 o mas kilala bilang Cybercrime Prevention Act of 2012, ay nagpapatupad ng mga batas laban sa cybercrime. Sa tulong ng PNP-ACG at CICC, aktibong tinutugis ng gobyerno ang mga cybercriminals at nagbibigay ng edukasyon tungkol sa cybersecurity sa mga mamamayan.
Ang National Privacy Commission (NPC) naman ay binuo upang siguruhing naipapatupad ang Data Privacy Act of 2012, na naglalayong protektahan ang personal na impormasyon ng bawat Pilipino mula sa maling paggamit o pang-aabuso.
Ang cybersecurity ay hindi na opsyonal kundi isang pangangailangan sa modernong buhay. Habang tumataas ang bilang ng mga online threats, mahalaga na ang bawat Pilipino ay maging aktibo sa pagprotekta ng kanilang personal na impormasyon. Sa wastong edukasyon at tamang pag-iingat, maiiwasan natin ang panganib ng cybercrime at mapapanatili ang seguridad ng ating mga digital na buhay.
Sa mga simpleng hakbang tulad ng paglikha ng malalakas na password, paggamit ng two-factor authentication, at pagiging maingat sa mga online transactions, malaki ang maitutulong natin upang maprotektahan hindi lamang ang ating sarili, kundi pati na rin ang ating mga komunidad laban sa cyber attacks.
Isang pagbabalik tanaw: Norman Lasuca, ang Unang Filipino na Suicide Bomber
Si Norman Lasuca ay isang pangalan sa kasaysayan ng Pilipinas dahil sa kanyang papel bilang unang Filipino na naitalang nagpakamatay sa isang pag-atake gamit ang suicide bombing. Ang kanyang kwento ay nagsisilbing mahalagang talakayan ukol sa terorismo, radikalisasyon, at ang mga epekto nito sa lipunan.
Bilang isang Muslim na nagmula sa Mindanao, si Lasuca ay lumaki sa isang rehiyon na kilala sa mga hidwaan at karahasan. Ang mga pangyayari sa kanyang kapaligiran, kabilang ang mga hidwaan sa pagitan ng mga grupong rebelde at pamahalaan, ay nagbigay daan sa kanyang radikalisasyon.
Noong 2016, naganap ang isang pag-atake sa isang checkpoint sa Basilan, kung saan si Lasuca ang pangunahing suspek. Ang insidente ay nagdulot ng malaking pagkabahala sa bansa at nagbigay-diin sa mga isyu ng terorismo at seguridad. Ang kanyang pagkilos ay nagbigay ng bagong pananaw sa mga hamon ng mga grupong terorista na nagtatangkang i-recruit ang mga kabataan sa Mindanao.
Mga Epekto sa Lipunan
- Stigmatization: Ang insidente ay nagdulot ng stigma sa mga Muslim sa bansa, na naging biktima ng diskriminasyon at takot mula sa mas malawak na komunidad.
- Tugon ng Gobyerno: Ang gobyerno ay nagpatupad ng mas mahigpit na seguridad at mga programa laban sa terorismo, ngunit nagdulot din ito ng mga usaping may kaugnayan sa karapatang pantao.
- Pagtalakay sa Radikalisasyon: Ang kwento ni Lasuca ay nagsilbing isang babala tungkol sa mga sanhi ng radikalisasyon, na nag-uudyok sa mga tao na pagtuunan ng pansin ang mga ugat na dahilan nito.
Si Norman Lasuca ay isang kumplikadong figura sa kasaysayan ng Pilipinas. Ang kanyang kwento ay nagbibigay-diin sa pangangailangan para sa mas malalim na pag-unawa sa mga isyu ng terorismo, pagkakabaha-bahagi, at ang pagkilos ng lipunan laban sa radikalisasyon. Mahalaga ang mga talakayang ito upang maiwasan ang mga ganitong insidente sa hinaharap at makahanap ng mga solusyon na nagtataguyod ng kapayapaan at pagkakaunawaan.
Usaping Mental Health: Ano ang Anxiety?
Ang anxiety o pagkabahala ay isang normal na reaksyon ng katawan sa stress. Ito ay nagiging bahagi ng buhay ng bawat tao, ngunit sa ilan, ito ay nagiging labis at nagiging hadlang sa pang-araw-araw na gawain. Ang anxiety ay maaaring magdulot ng pisikal at emosyonal na sintomas, tulad ng mabilis na tibok ng puso, pagpapawis, pag-igting ng kalamnan, at patuloy na pag-aalala.
Mga Uri ng Anxiety Disorders
- Generalized Anxiety Disorder (GAD): Patuloy na pag-aalala sa mga bagay na maaaring hindi naman mangyari.
- Panic Disorder: Biglaang pag-atake ng matinding takot o pangamba.
- Social Anxiety Disorder: Takot sa mga sitwasyong panlipunan at pag-iwas sa mga ito.
- Specific Phobias: Matinding takot sa partikular na bagay o sitwasyon, tulad ng taas o madilim.
Sanhi ng Anxiety
Maraming salik ang maaaring magdulot ng anxiety, kabilang ang:
- Genetics: Ang pagkakaroon ng family history ng anxiety disorders.
- Kapaligiran: Stressful na karanasan, tulad ng trauma o abusong naranasan sa pagkabata.
- Kamalayan: Ang pagkakaroon ng mas mataas na antas ng sensitivity sa stress.
Ang anxiety ay maaaring masuri ng mga propesyonal sa kalusugan sa pamamagitan ng mga interview at pagsusuri. Ang mga paggamot ay maaaring kabilang ang:
- Therapy: Cognitive Behavioral Therapy (CBT) ay madalas na ginagamit upang baguhin ang mga negatibong pag-iisip.
- Medikasyon: Mga antidepressant at anti-anxiety medications ay maaaring inirerekomenda.
- Lifestyle Changes: Regular na ehersisyo, tamang pagkain, at sapat na tulog ay makakatulong sa pamamahala ng anxiety.
Mga Estratehiya Laban sa Anxiety
- Mindfulness at Meditation: Ang mga ito ay makakatulong sa pagtuon at pagbawas ng stress.
- Pagpapahayag ng Sarili: Ang pakikipag-usap sa mga kaibigan o pamilya tungkol sa nararamdaman.
- Pag-iwas sa Alkohol at Iligal na Droga: Ang mga substansiyang ito ay maaaring magpalala ng sintomas.
Ang anxiety ay isang seryosong kondisyon na maaaring makaapekto sa kalidad ng buhay. Mahalagang maunawaan ito at humingi ng tulong kapag kinakailangan. Sa tamang paggamot at suporta, maraming tao ang nagiging matagumpay sa pamamahala ng kanilang anxiety. Kung ikaw o may kilala kang nahaharap sa ganitong sitwasyon, huwag mag-atubiling kumonsulta sa isang propesyonal.
Suicide sa Islam
Ang suicide o pagpapatiwakal ay isang seryosong isyu na may malalim na epekto sa mga tao at komunidad. Sa konteksto ng Islam, ang buhay ay itinuturing na isang mahalagang regalo mula sa Diyos, at ang pagpapatiwakal ay itinuturing na isang malaking kasalanan.
Mga Turo ng Islam
- Pagpapahalaga sa Buhay: Ang buhay ay sagrado sa Islam. Ang Quran ay nag-uutos na ang buhay ay dapat pahalagahan at ingatan. Sa Surah Al-Maidah (5:32), sinasabi na ang pagpatay sa isang tao ay katumbas ng pagpatay sa buong sangkatauhan.
- Pagsubok at Pagsusulit: Ang mga pagsubok sa buhay, kabilang ang sakit at depresyon, ay bahagi ng plano ng Diyos. Ang mga Muslim ay hinihimok na magtiis at humingi ng tulong sa Diyos sa mga pagkakataong mahirap.
- Pag-asa at Tulong: Sa kabila ng mga pagsubok, ang Islam ay nagbibigay diin sa pag-asa. Ang paghingi ng tulong, sa pamamagitan ng pamilya, kaibigan, at propesyonal, ay kinakailangan. May mga halimbawa sa buhay ng Propeta Muhammad (SAW) na nagtuturo ng kahalagahan ng pagkakaroon ng suporta mula sa komunidad.
Mahalagang magkaroon ng mga programa at talakayan sa komunidad upang mabawasan ang stigma ukol sa mental health at suicide.
Ang mga Muslim na dumaranas ng depresyon o iba pang mental health issues ay dapat himukin na humingi ng tulong. Ang pag-uusap sa isang nakakaunawang tao o isang propesyonal ay makakatulong.
Ang pagdarasal at paghingi ng tulong mula sa Diyos ay isang mahalagang bahagi ng buhay ng isang Muslim. Ang mga dasal ay nagbibigay ng lakas at kapanatagan.
Ang suicide ay isang seryosong usaping panlipunan na dapat pagtuunan ng pansin. Sa Islam, ang pagpapahalaga sa buhay at ang paghahanap ng tulong sa mga oras ng pangangailangan ay pangunahing mensahe. Ang bawat isa sa atin ay may responsibilidad na suportahan ang isa’t isa sa paglalakbay na ito.
Ang Paglalakbay ng Aking Kaibigan sa Depresyon at Paano Ako Nakatulong
Kumusta, mga kaibigan! Ngayon, pag-uusapan natin ang isang napakahalagang tema—depresyon. May isang kaibigan ako na talagang nahaharap sa matinding hamon ng depresyon. Gusto kong ibahagi ang kanyang kwento at kung paano ako, bilang kanyang kaibigan, ay nagbigay ng suporta sa kanyang paglalakbay patungo sa paggaling.
Ang Kwento ng Aking Kaibigan
Simula nang umalis ang kanyang mga magulang sa ibang bansa, napansin kong nagbago ang kanyang ugali. Nagiging tahimik siya, at madalas siyang nag-iisa. Isang araw, nag-open up siya sa akin tungkol sa kanyang nararamdaman—ang bigat na tila bumabagsak sa kanya. Ang mga simpleng bagay tulad ng pag-aaral at pakikipag-socialize ay naging labis na mahirap para sa kanya.
Paano Ako Nakatulong
Ang unang hakbang ay ang pakikinig. Pinili kong makinig sa kanya ng may pag-intindi, nang walang paghuhusga. Minsan, ang pagkakaroon ng taong makikinig ay malaking tulong na.
Maliban dito, nag-aalok ako ng mga simpleng aktibidad, gaya ng paglalakad o pag-inom ng kape. Kahit na ayaw niya sa simula, unti-unting pumayag siya, at doon siya unti-unting nakaramdam ng kaunting saya.
Sinabi ko rin sa kanya ang halaga ng propesyonal na tulong. Sa tulong ng isang therapist, nagkaroon siya ng mas malalim na pang-unawa sa kanyang nararamdaman at mga estratehiya upang harapin ito.
Anuman ang kanyang mga maliit na tagumpay, ipinagdiriwang namin ito. Mula sa simpleng pagpunta sa gym hanggang sa pagkuha ng isang bagong hobby, ang mga ito ay nagbigay sa kanya ng kumpiyansa.
Naging mahalaga ang aking presensya sa kanyang buhay. Kahit na minsan ay tila wala akong maitutulong, ang pagkakaroon ng isang kaibigan na nandiyan para sa kanya ay nagbibigay ng lakas.
Ang depresyon ay hindi madaling labanan, at walang instant na solusyon. Pero ang mga maliliit na hakbang, kapag pinagsama-sama, ay nagiging malaking pagbabago. Mahalaga ring maunawaan na ang pag-support sa isang kaibigan sa ganitong sitwasyon ay hindi lamang tungkulin—ito ay isang pribilehiyo.
Sa paglalakbay na ito, natutunan ko na ang pagkakaroon ng empathy at pag-unawa ay napakahalaga. Ang bawat tao ay may kanya-kanyang laban, at bilang mga kaibigan, responsibilidad natin na maging tagapag-alalay. Sa mga susunod na video, pag-uusapan natin ang iba pang paraan kung paano natin maiaangat ang ating mga mahal sa buhay. Hanggang sa muli!
Life as a refugee
My experience as a refugee began when Israel started bombing the area around us like crazy.
Every minute of the day we hear the bombs falling closer and closer, until the moment of truth accrued, we knew that we are running out of time to evacuate the area we live in, we understood that because we live in an eight story building, we were considered a target for the Israeli army.
The day of the hard decision.
Leaving our home meant leaving everything behind us, our belongings, our years of hard work we put into our home and the lovely memories we made there, but it was a decision that had to be made in order to protect our lives, we knew that the IDF does not have a problem targeting civilian structures and innocent bystanders, so we had to act fast. We packed what we can carry on our tired shoulders by noon, and as the bombings calmed down by 3 pm, we found our chance to move our plan was to go to my uncle's house about half a kilometer away and stay the night there and in the morning we would all go to Rafah as it served for a temporary shelter, not that it wasn’t targeted, because it was, but it was targeted less that other areas in Gaza.
As we are leaving our area, the sight of the empty area that was always filled with children playing felt very lonely, my moment of thought was interrupted by the sounds of the artillery shells landing near us, that was our signal to continue moving, as we reached my uncles house, we learned that two towers where hit and reduced to rubble, plus the area was targeted by white phosphorus. We were very lucky to make out in time.
The scent of gunpowder and burning flesh
As we reached my uncles house, we began feeling our exhaustion settling in, and by night we all fell asleep even though the sound of bombed never calmed down. Around 2 am I heard a sound of a very big explosion, I shrugged it off thinking things are as always, only to hear my father calling for me to stand up as he goes outside, and as I realized what is happening I jumped from the floor where I was sleeping and ran outside.
Outside I was greeted to the scene of home around ten meters away burning, the home owners thrown by the strong explosion onto the street, a kid with a brokin leg, another dead on the ground, a body burned near a flaming car, the home which was only partly destroyed gave way to more horrible sights, a pile of dead bodies some burning and some not, but one thing was clear, they were all dead, there was nothing we can do at this point, and the crime they have committed for the whole family to be killed like this, the man worked as a reporter and made constant reports about the war crimes that are being committed by the IDF, so he had to be silenced.
A typical morning
The sound of bombs continued all night, in the morning we made a deal with a van to take us to Rafah in search for safety, artillery shells kept falling around us as we moved around, but we managed to secure some supplies to last us a few days just in case the unexpected happens. As the van arrived we loaded everything while under fire, the sight of the refugee tents was enough to move any human being with a heart, if only people looked at Gaza.
As we reached Rafah we spent 2 days sleeping in the streets, until a total stranger took us in, as expected from Gaza citizens, we were welcomed with open arms by a complete stranger who we had no ties with what so ever, and yet he allowed us to stay at his home, and paid for some of our needs even though we told him that we can afford it, being away from home sure was hard but this man really made it a lot less worse. We still struggled tough, we had to stand in line for hours to secure food and clothes, there was also the fear of infections spreading due to the high concentration of people in Rafah, the health system was already suffering before the war, I am surprised there is a health system during it, so we had to be extra careful with ourselves.
I only wrote a short part of my experience during my time as a refugee because if I wanted to write all what happened I would need a lot of pages and months of constant writing, what I have witnessed is something that I hope no person would see or happen too again, but it will, only when humanity band together and say enough is enough will we see the end of it all, I still want to believe that there is good in us all, and it only takes one person to break the silence and speak up, refusing committing atrocities against each other, and respecting one another.
Only then will we be able to strive as a whole and break our limits.
My life experiences living in Gaza as a Filipino
The first thing we should understand about Gaza is the contrast in the environment there in comparison with the environment in the Philippines. Where manila buzzes with activity and constant development, Gaza on the other hand is often suffering from the constrains of long-standing conflict, I myself have witnessed five wars against the people of Gaza during my life time, and when I say five wars dear reader I don’t mean that the times between those five wars were calm and peaceful, every now and then an Israeli bombing or artillery fire would disrupt the livelihood of the citizens in Gaza.
The unlawful siege
During my stay there I have witnessed the people of Gaza suffer from the siege that was unjustly enforced upon them by Israel for more that eighteen years going against all human right laws that condemn such acts. I was humbled by the resilience the Palestinians show every day while they endure starvation, lack on electricity, shortage of clean water and cooking Gaza, and the constant fear from being ripped to shreds by an Israeli bomb. All while trying to live a normal life and to strive for a better future.
Striving for a career
Trying to have a career in Gaza was one of the most difficult challenges there, due to the lack of resources available because of the siege, development was hard and while Gaza has a large number of college graduates compared to other countries, the employment rate is very low. In fact it's so low that organizations had to resort to employment by contracts which lasted only a few months offering no job security what so ever, all that just to give other people a chance to be able to feed their families.
Local business also find it difficult to strive in an environment that offered no resources for entrepreneurs to create something new in the markets. All this forced a lot of graduates including myself to search for work outside our fields just to make ends meet.
The Filipino community in Gaza
As Filipinos do they stick together whatever happens, and in Gaza this fact was no different.
The Filipino there formed a community with a strong bond, we shared activities and held group gatherings that included fun activities, and we enjoyed socializing with each other and the communities we lived in, we always made sure to have a positive impact and leave a good impression of our country, as a result I believe that the Filipino in Gaza are treated very well and are held in high regards in the Gaza community.
As a Filipino living there I have shared the experience of the Palestinian people, the good and the bad, from a very young age I have stood in front of a tanks cannon, faced true horror and experienced loss, I know the sounds of bullets whizzing near my head and the sound of a bomb that is about to land near me, I know the distance that a nearby explosion can throw me, I know what actually starving feels like, and I know what it's like to make peace with the thought that you may not wake up the next day, I have seen what war crimes actually look like, but through all those hardships I find myself loving Gaza for its people who are very warm and kind, they never let me feel estranged or unwelcome, even in hard times and lack of food and resources they would come to check on us constantly and share what every little they had.
The Humanitarian Crisis in Gaza: A Detailed Look at the Ongoing Famine
Written by: AAS
Gaza Strip, a small region with a dense population, has been facing a severe humanitarian crisis due to the ongoing genocide. One of the most pressing issues is the famine affecting its residents.
The ongoing war and blockade by Israel and Egypt have precipitated a severe humanitarian crisis, most acutely felt in the form of a devastating famine affecting the local population. The blockade restricts the movement of goods and people, leading to severe shortages of essential supplies, including food, medicine, and fuel.
Current Situation:
According to international reports, approximately 96% of Gaza’s population faces high levels of food insecurity. The situation has been exacerbated by continuous conflict and restrictions on humanitarian access.
Impact on Daily Life
Malnutrition and Health Issues
The lack of adequate food leads to high rates of malnutrition, particularly among children and the elderly. Health conditions such as stunted growth, anemia, and weakened immune systems are prevalent. Children are the most affected, facing the risk of death due to the lack of food and medicine.
Economic Strain
Families are forced to make difficult choices, often sacrificing essential items like education and healthcare to afford food. The economic strain exacerbates social tensions and reduces overall quality of life.
Psychological Trauma
The persistent hunger and uncertainty contribute to widespread psychological distress. The trauma of living through conflict and famine takes a toll on mental health, leading to anxiety, depression, and other issues.
Social Disintegration
The severe economic hardship and food insecurity strain community cohesion. Social support networks are weakened as families struggle to survive, and social services are overwhelmed.
Factors Contributing to the Famine
Blockade and Restrictions
The blockade severely limits the import of food and agricultural supplies. The restrictions on fishing zones and agricultural inputs reduce local food production, making the region heavily dependent on international aid.
Economic Collapse
The blockade and ongoing conflict have devastated Gaza's economy. High unemployment rates and a lack of economic opportunities have led to widespread poverty, making it difficult for residents to afford basic necessities.
Destruction of Infrastructure
Repeated bombings and clashes have led to the destruction of critical infrastructure, including roads, markets, and food storage facilities. This damage hampers the distribution of aid and disrupts local food systems.
Fuel Shortages
Chronic fuel shortages impact every aspect of life, from cooking to transportation. The lack of fuel affects the operation of generators used to store and preserve food, leading to spoilage and waste.
International Aid Limitations
While international organizations strive to provide relief, they face numerous challenges, including access restrictions and logistical difficulties. Aid often falls short of meeting the full scale of the need.
Humanitarian Efforts:
The international community has mobilized to address the crisis in Gaza, with various NGOs and humanitarian organizations providing aid. Efforts include food distribution programs, medical aid, and initiatives to rebuild infrastructure.
However, the effectiveness of these efforts is hampered by the ongoing military operations and blockade.
The famine in Gaza remains a critical humanitarian issue that requires urgent international intervention to lift the blockade and provide necessary aid to the affected population.
The famine in Gaza is a dire humanitarian crisis rooted in a complex web of political, economic, and logistical challenges. Addressing it requires a coordinated effort from the international community, local stakeholders, and policymakers. While the path to resolution is fraught with difficulties, a concerted effort to address the underlying causes and provide immediate relief can offer hope for a better future for the people of Gaza.
Coming back to the Philippines: Challenges and Opportunities
Written by: TAS
Like the lovely citizens of the Philippines, the people of Gaza are friendly, hardworking, devoted, and have strong family values, so I have never felt out of my element while I was there. But due to the unrelenting genocide that is still being committed against the Palestinian people, I was forced out of Gaza after seeing so many atrocities being committed by the IDF (the Israeli Defense Force) and witnessing war crimes unfold right before my eyes by there hands, and unlike my friends who weren't so lucky to have a another citizenship and a government that looks out for them, I was able to find safety and more importantly, a hope for a better future back in my home country.
Returning back to the Philippines after spending years abroad was so exciting yet a bit nerve wrecking experience. On one side I had the great opportunity to reconnect with my roots and experience life in the Philippines with all its glory, but on the other hand, having to readjust and rebuild my life all over again presented a hard and unique challenge.
The Challenges:
Culture shock
One of the first hurdles I faced was reverse culture shock, while its true that both countries share a lot of common cultural attributes, they still both have special aspects that makes them unique. And after spending so much time abroad I found that I have grown accustomed to the different ways of life than here in the Philippines. Local customs, social norms, and even climate in the Philippines, had all something different that I had to adjust too making it difficult to feel at home immediately.
Bureaucracy
After returning to the Philippines I had to deal with local bureaucratic processes, which were often slow and tiresome, from getting official documents to setting up utilities, those tasks took so much longer than expected.
Discrimination
While the people of the Philippines are kind and friendly, I had a very hard time finding a job here, after applying to so many companies in fields that I was a very good candidate for, I was so shocked to be shot down at the late stages of the hiring process just because I wasn’t "pure" Filipino or even just because of my religion, these experiences though hard, hurtful and I might even say scaring, haven’t changed my view about the people here, but I was still heavily impacted all the same.
Opportunities
Despite the challenges I had a great time here in my home country and the chance to do a lot of thing that weren't available anywhere else.
Rediscovering my roots.
Returning to the Philippines after so long was a great opportunity to reconnect with my cultural heritage, and to engage in local traditions, festivals, and cuisine that I have missed out on, this experience was really fulfilling and satisfying, it provided me with a great sense of belonging.
A growing economy
One of the major things I have noticed here is that areas in the Philippines are in constant development, there are always projects undergoing somewhere, and when one finishes another begins. And as the wheel of economic development stays in motion and expands, it continues to present wonderful opportunities for entrepreneurs and chance for a successful career.
A new purpose.
After returning to the Philippines I found myself extra motivated to give back to my community. I started considering volunteer work, and starting my own business. I have found new goals to work towards and achieve, and with finding my new self, along came a nice sense of clarity, peace of mind, and excitement. The Philippines offered me a way of life that is less stressful than other countries and a much more comfortable and rewarding life style.
Despite the undeniable challenges and hardships that I have faced and still facing, I still was able to find the opportunity for personal growth and career advancement, I was able to reinvent myself into something better, something that left me want to also give back to my community, the community that embraced me despite my long absence from home, a community that in my darkest times never abounded me.
And for that, I will always be grateful to belong to this wonderful nation, and most and importantly, I will always be proud to call myself a Filipino.